به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهید طوسی، قدرت الله سورکی‌آزاد از همرزمان شهید محمدحسن طوسی با اشاره به وقایع دوران انقلاب اسلامی و آشفتگی‌های دوران بنی صدر روایت می‌کند: درر این وانفسا تحرکات نظامی رژیم بعثی عراق نیز از ابتدای سال ۱۳۵۹ در طول مرزهای مشترک شدت یافته بود. این تحرکات مقدمه‌ای بود تا در آخرین روز تابستان ۱۳۵۹ جنگ تحمیلی عراق علیه ایران آغاز شود و صحنه‌های کارزار برای فرزندان انقلاب در مقیاس بسیار بزرگ گسترده شود. 

در سومین روز تهاجم عراق به ایران، طوسی به همراه برخی از همکارانش در معاونت عملیات سپاه ساری، عازم مناطق نبرد شد. در آن زمان مقصد بسیاری از مأموریت‌های اعزامی رزمندگان مازندرانی جبهه میانی و غرب بود محل استقرار شهید طوسی و همراهانش نیز پادگان ابوذر در سرپل ذهاب بود و مأموریت حفاظت از خط بازی دراز و گیلان غرب به آنها سپرده شده بود.

 طوسی در این جا مسئولیت جابه‌جایی نیروهای عملیاتی و امکانات پشتیبانی را از پادگان ابوذر تا خطوط مختلف نبرد بر عهده داشت و کار پشتیبانی با ماشین سیمرغی بود که انجام می‌شد؛ وظیف‌ ای که بسیار حساس بود. در آن شرایط حساس هر کسی نمی‌توانست مسئولیت رانندگی را بر عهده بگیرد. باید در میان آتش و اضطراب، نیروها و وسایل را عبور می‌داد تا به خط برسد. شب‌ها باید با چراغ خاموش عبور می‌کرد و هر آن احتمال حمله و غافلگیری وجود داشت. شهامت و شجاعت شرط اصلی رانندگی در این شرایط بود و کمتر کسی، پذیرای این خطرات می‌شد.

در حین خدمت در منطقه مسئولیت فرماندهی عملیات سپاه ساری به طوسی پیشنهاد شد. طوسی این موضوع را با برخی از اعضای گروه اعزامی مطرح کرد و از آنها مشورت خواست.  محمدحسن چندان راضی نبود که در آن شرایط سخت جبهه را خالی کند، ولی به خاطر اینکه واقعاً انسان متعبدی بود و سلسله مراتب را به راحتی می‌پذیرفت و اعتقاد ولایی در وجودش بود قبول کرد. بعداً متوجه شد که جدی بودن بحث منافقین کمتر از جبهه‌های نبرد نبود و در این مسئولیت توانست خدمات شایانی انجام دهد.

به این ترتیب بعد از گذشت نزدیک به چهار ماه حضور در مناطق جنگی به استان بازگشت. بلافاصله از ۲۷/ ۱۰ / ۱۳۵۹ با مسئولیت فرماندهی عملیات سپاه ساری به خدمت مشغول شد آغاز این دوره مسئولیت طوسی با اوج گیری فعالیت‌های گروه‌کها و به ویژه «منافقین» در سطح کشور و استان هم زمان بود. حمایت بنی صدر از گروهک منافقین و جبهه‌گیری شدید وی علیه نیروهای حزب اللهی جدای از آن که خسارات جبران ناپذیری را در خطوط نبرد با عراق بر کشور تحمیل می‌کرد؛ جبهه‌های نبرد را تا عمیق‌ترین لایه‌های داخلی امنیت کشور گسترده کرد.

پایان پیام