به گزارش شمال نیوز: ۱۸ فروردین ۶۶ در عملیات کربلای ۸ عروج کرد و با اجابت دعای خودخواسته همانند مادرش حضرت فاطمه زهرا(س) ناپیدا و مفقودالاثر شد و دقیقا” به عدد سالهای دفاع مقدس، یعنی ۸ سال بعد در سال ۷۴ در تحقیق و تفحص شهدا پیدا شد و پس از ثبت یکی از شکوهمندترین تشییع جنازه های استان مازندران، توسط مردم قدرشناس و یارانش مشایعت و در گلزار شهدای روستای طوسکلای نکا در جوار برادران شهیدش خاکسپاری شد.

تنها یادگار شهید طوسی یعنی دخترش خانم دکتر سمیه طوسی در این مراسم پرشکوه حماسه ماندگاری را بنام‌ این شهید بزرگوار ثبت کرد که هنوز از عظمت و هیبت آن انگشت به دهانیم، لحظه تأثیرگذاری که سمیه خانم جنازه قنداقه گونه پدر شهیدش را بالای دست برد و گفت: در جبران همه محبت های پدرم که قنداقه ام را با افتخار و‌نشاط به آغوش می گرفت، من هم امروز پیکر مطهر پدرم را که جز استخوان و پلاک نیست، روی دستانم بلند کرده و با آرمانهایش تجدید پیمان می کنم و با صدای بلند می گویم که راهت را ادامه خواهیم داد پدر عزیز!

سرلشکر شهید محمدحسن طوسی، قائم مقام لشکر ویژه و همیشه پیروز ۲۵ کربلا، عاشقانه های ماندگاری را از خود بجای گذاشته است که قطعا” چنین مجموعه ی جامعی شاید هرگز بنام هیچ قهرمان دیگر دفاع مقدس به ثبت نرسد!

وقتی زندگینامه سرداران نام آور کشور را در جریان دفاع مقدس مطالعه می کنم، حسرتی فراگیر وجود و ذهنیتم را احاطه می کند و از درد عذاب وجدان بخود می پیچم که چرا ما تا این اندازه در حق شهید بزرگوار طوسی کوتاهی کرده و می کنیم؟!

شهید بزرگواری که کل زندگینامه بسیاری از سرداران شهید که با تبلیغات هنرمندانه و حتی با درخشش کارگردانان و برنامه سازان حرفه ای در عرصه های فیلمسازی و مستندسازی نیز جلوه ملی یافته اند و بعضا” جهانی شده اند، فقط گوشه ای از زندگینامه ی افتخارآمیز اوست!

بزرگترین اندوه من در خصوص شهید طوسی، نداشتن روایتگران حرفه ای برای تبیین سیره دلنشین او حداقل در سالهای پی از انقلاب بخصوص در سالهای دفاع مقدس است!